Το Λύκειον των Ελληνίδων Βόλου διοργάνωσε για τα μέλη και τους φίλους του την καθιερωμένη καλοκαιρινή τριήμερη εκδρομή με πλούσιο εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό περιεχόμενο στην αρχαία Επίδαυρο, το Ναύπλιο και την Ύδρα.
Tην πρώτη μέρα, Παρασκευή 12 Ιουλίου 2024 και μετά από μια σύντομη στάση στα Ίσθμια, οι εκδρομείς απόλαυσαν το μπάνιο τους στη δροσερή θάλασσα του Τολό. Το απόγευμα αναχώρησαν για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, απολαμβάνοντας την ατμόσφαιρα του διασημότερου αρχαίου ελληνικού θεάτρου, το οποίο συνδυάζει την κομψότητα με την τέλεια ακουστική. Αυτοί ήταν εξάλλου οι λόγοι που συντέλεσαν στη δημιουργία του Φεστιβάλ Επιδαύρου, θεσμός που έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια και στον οποίο εντάσσεται και η παράσταση που παρακολούθησε η ομάδα του ΛΕΒ σε πανελλήνια πρώτη την «Ορέστεια» του Αισχύλου που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Τερζόπουλου.
Μια παράσταση που αποδείχθηκε ανεπανάληπτη θεατρική εμπειρία για όσους βρέθηκαν εκεί. Η προσδοκία της απόδοσής της δια χειρός του Θ. Τερζόπουλου, προκάλεσαν το ενδιαφέρον χιλιάδων θεατών. Η προσέλευση ήταν αθρόα, που συνεχιζόταν έως και το τελευταίο λεπτό, λίγο πριν ξεκινήσει η παράσταση, καθιστώντας την sold out. Ο διεθνούς κύρους σκηνοθέτης και δάσκαλος, βαθύς μελετητής του αρχαιοελληνικού δράματος και διανοητής του θεάτρου, στην πρώτη του αυτή συνεργασία με το Εθνικό παρουσίασε μια τρίωρη και πλέον παράσταση, την περίφημη τριλογία του Αισχύλου, τη μοναδική σωζόμενη αρχαίου δράματος και τελευταίο σωζόμενο έργο του συγγραφέα (δύο μόλις χρόνια πριν από τον θάνατό του), σε μία ενιαία παράσταση. Ο Αισχύλος αντλεί το υλικό του από τον μύθο των Ατρειδών και τη φοβερή κατάρα του γένους τους. Πρόκειται για ένα έργο εκπληκτικής ωριμότητας και αισθητικής, διανοητικού βάθους και πλήθους φιλοσοφικών αναζητήσεων που διευρύνει τα όρια της τέχνης και υπερασπίζεται με τόλμη ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Πρόκειται για μια πολύτιμη παρακαταθήκη του ίδιου στην προσέγγιση του Αισχύλου αλλά και του αρχαίου δράματος.
Η «Ορέστεια» είναι βαθιά οντολογικό και «πολιτικό» έργο με την ευρεία έννοια. Κάποια στιγμή βγήκε μία καθολική συγκίνηση, συνειδητοποιώντας πόσο επίκαιρα και διαχρονικά είναι αρκετά από τα στοιχεία της. Και όπως έχει πει ο ίδιος ο σκηνοθέτης «η επικαιρότητα είναι αυτή που σε κάνει να ανατριχιάζεις. Συνειδητοποιείς ότι ο σύγχρονος κόσμος δεν έχει κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά. Τα έχει πει όλα ο Αισχύλος και σίγουρα διαβάζεται με χιλιάδες τρόπους». Και ο Τερζόπουλος το έκανε, έχοντας κάνει ο ίδιος πέραν της σκηνοθεσίας και της δραματουργικής επεξεργασίας, τα σκηνικά, τα κουστούμια και τους φωτισμούς μαζί με τους στενούς και σταθερούς συνεργάτες του που συμπορεύεται χρόνια μαζί τους: Aγλαΐα Παππά, Σοφία Χιλλ, Τάσος Δήμας, Σάββας Στρούμπος, Έβελυν Ασουάντ, Ελένη Βαροπούλου κ.ά. με έναν υπέροχο χορό. Το κοινό, που καθηλωμένο παρακολούθησε την πολύωρη παράσταση, αντάμειψε κατασυγκινημένο τους συντελεστές με παρατεταμένα χειροκροτήματα.
Την επόμενη ημέρα, το Σάββατο 13 Ιουλίου, η ιστορική αυτή παράσταση μετατράπηκε σε αντιπολεμική διαδήλωση και εκδήλωση αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης, υποδηλώνοντας και την βαθιά ανθρωπιστική ουσία του θεάτρου.
Η παράσταση απέσπασε θερμότατες κριτικές που συνεχίζονται να γράφονται και θα γράφονται για καιρό.
Στο τριήμερο αυτό, οι εκδρομείς του ΛΕΒ είχαν επίσης την ευκαιρία να περιηγηθούν στο Ναύπλιο. Χάρηκαν απολαυστικές βόλτες στην παραλία με φόντο το νησάκι Μπούρτζι και στα πανέμορφα σοκάκια, κοντά στην κεντρική ιστορική πλατεία, την πλατεία Συντάγματος, η οποία περιστοιχίζεται από ιστορικά κτήρια, όπως η ενετική Αποθήκη του Στόλου, το Βουλευτικό, πρώην τζαμί του Αγά-πασά, το άλλοτε Αλληλοδιδακτικό σχολείο, γνωστό στα νεότερα χρόνια ως «Τριανόν», οι εκκλησίες του Αγίου Σπυρίδωνα, του Αγίου Γεωργίου και άλλα ενετικά, οθωμανικά και καποδιστριακά κτίρια. Ξεναγήθηκαν επίσης στην Εθνική Πινακοθήκη-παράρτημα Ναυπλίου, σ’ ένα θαυμάσιο νεοκλασικό κτήριο και στις συλλογές της (Θ. Βρυζάκης, Κ. Βολανάκης, Φ. Μαργαρίτης, Διον, Τσόκος, Ν. Γύζης, Νικ. Λύτρας κ.ά.) με ιστορική θεματολογία από τον Αγώνα του ’21, που δίνουν αισθητή μορφή στον ιστορικό χαρακτήρα της πρώτης πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους.
Ταξίδεψαν, τέλος, στην αντικρινή Ύδρα που αντανακλά μια άλλη εποχή, ενός κόσμου με αισθητική που ξεχωρίζει και κρατά, επί χρόνια, ψηλά τη σημαία ενός από τους πιο αγαπημένους προορισμούς. Αγκαλιασμένη από τον Αργοσαρωνικό, τόπος καταγωγής ένδοξων προσωπικοτήτων, με ναυτιλιακή ιστορία και παράδοση, το νησί, περισσότερο από όλα τα ελληνικά, εξακολουθεί να εμπνέει τις Καλές Τέχνες, αφού διάσημοι Έλληνες και ξένοι ζωγράφοι απεικονίζουν στα έργα τους τα τοπία της, που μαγεύουν και σήμερα. Η πολύωρη παραμονή στην Ύδρα έδωσε την ευκαιρία στους εκδρομείς να περιδιαβούν την προκυμαία, εκεί όπου χτυπάει η καρδιά του νησιού. Εκτός από την προγραμματισμένη ξενάγηση στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο της Ύδρας, οι ταξιδιώτες περιηγήθηκαν ελεύθερα τον Καθεδρικό Ναό της Ύδρας, ενώ άλλοι προτίμησαν μια δροσερή βουτιά από τα βράχια στην άκρη του λιμανιού της ή στις κοντινές της παραλίες. Η τριήμερη περιήγηση πολιτισμού έκλεισε με την επιστροφή στον Βόλο μέσα σε μια υπέροχη φιλική ατμόσφαιρα της πολυμελούς εκδρομικής ομάδας. Ωραία καλοκαιρινή εμπειρία με την υπόσχεση μιας αντίστοιχης μελλοντικής.
Νίκος Βητσόπουλος
